Een paar dagen geleden was ik voor de tweede keer te gast bij BNI Hoorn. Begin Maart was ik er voor het eerst en had een tamelijk ongewone 1-minuut-pitch had gehouden. Ik vroeg de aanwezigen vriendelijk om te gaan staan en mee te doen met de muzikale warming-up waar ik de muziekworkshop meestal mee begin. Iedereen klapte vrolijk met me mee, volgde mijn aanwijzingen en we maakten kort maar krachtig muziek, het was verrassend en maakte indruk. En dat was waar ik op hoopte.
Afgelopen week was ik er opnieuw. Tja, en wat doe je dan... Weer in de handen klappen en body-percussie? Dan kon niet, want dat zou enkel meer van hetzelfde zijn. Ik besloot de stem te gaan gebruiken, hoewel je in 1 minuut vrij weinig mogelijkheden hebt. Het plan was driestemmig zingen. Mijn uitgangspunt was; als je niks probeert, weet je ook niks....
De pitch was weer een feestje, iedereen deed goed mee, en het plezier spatte eraf. En dat om 7.30 uur in de ochtend!
Maar de grootste verrassing voor mij waren de begroetingen toen ik binnenkwam. Enthousiaste blikken... 'ha, gaan we weer klappen en springen?' 'wat leuk dat je er weer bent'. En ook: ' aha, vandaag weer een mooie onderbreking tussen al het gepraat'.
Ik was blij verrast. Niet alleen had mijn enigszins brutale pitch blijkbaar indruk gemaakt, ook de tweede keer viel het in goede aarde.
Na afloop zei een BNI lid; 'bij jou weet je binnen enkele seconden waar je heen wilt, en je wordt echt meegesleept in de muzikale beleving, heerlijk' Met een big smile keerde ik huiswaarts.
